همگی به صف ایستاده بودند تا از آنها پرسیده شود
نوبت به او رسید : "دوست داری روی زمین چه کاره باشی؟
گفت: می خواهم به دیگران یاد بدهم، پس پذیرفته شد! چشمانش رابست، دید به شکل درختی در یک جنگل بزرگ درآمده است. باخود گفت : حتما اشتباهی رخ داده است! من که این را نخواسته بودم؟!
سالها گذشت تا اینکه روزی داغ تبر را روی کمر خود احساس کرد ، با خود گفت : این چنین عمر من به پایان رسید و من بهره ی خود را از زندگی نگرفتم! با فریادی غم بار سقوط کرد و با صدایی غریب که از روی تنش بلند میشد به هوش آمد!
حالا تخته سیاهی بر دیوار کلاس شده بود!
افسانه ها را رها کن!
دوری و دوستی کدام است؟
فاصله هایند که دوستی را می بلعند!
تو اگر نباشی ...
دیگری جایت راپرمی کند
به همین سادگی!!!