از چارلی چاپلین پرسیدن:
خوشبحتی چیست؟
پاسخ داد:
فاصله این بدبختی تا بد بختی بعدی خوشبختیست!
صبح را آغاز می کنم در حالیکه :
مدت عمرم آهسته آهسته کم می شود و مرگ نزدیک تر میگردد.
اعمالم چه خوب چه بد چه کم و چه زیاد ثبت می گردد,
مرگ در پی من است و دست از گریبانم بر نمی دارد,
آتش دوزخ را به دنبال خود احساس میکنم و می بینم,
نمی دانم عاقبت چه خواهد شد.
این شعر زیبا هم تقدیم به شماها
چه اونایی که نظر میدن و چه اونایی که نظر نمیدن !!!
می خوام یه قله باشم
نه دولا شم نه تا شم
یه کوه سخت و محکم
نه اینکه کله پا شم
می خوام یه چشمه باشم
از آبی یا جدا شم
می خوام که ابره باشم
از روی دریا پاشم
برم رو دشت تشنه
ببارم و فنا شم
می خوام که باده باشم
رفیق آسیا شم
توی پره هاش بچرخم
نون واسه آدما شم
می خوام ستاره باشم
نور همه جا بپاشم
تو باغ مه گرفته
مثل شکوفه وا شم
از قفس های بسته
پر بکشم رها شم
خلاصه چیزی باشم
که دردا را دوا شم
حتی شده یه وصله یه دکمه
رو پیرهن شما شم
تو را هیچگاه نمی توانم از زندگی ام پاک کنم
چون تو پاک هستی می توانم تو را خط خطی کنم
که آن وقت در زندان خط هایم برای همیشه ماندگار می شوی
و وقتی که نیستی بی رنگی روزهایم را با مداد رنگی های یادت رنگ می زنم .
می گی عاشق بارونی، ولی وقتی بارون میاد چتر به دست می گیری !!!
می گی عاشق برفی ، اما از یه گوله برف می ترسی !!!
می گی عاشق پرنده هایی ، ولی اونا رو میندازی تو قفس !!!
می گی عاشق گلهایی ، ولی اونارو از شاخه می چینی !!!
انتظار داری نترسم وقتی می گی عاشق منی!!!!
گدا زاده ای بر پادشاهی صاحب کمال عاشق شد و عقل را به کل در باخت . خبر به شاه رسید که فلان گدا از عشق تو روز و شب ندارد . شاه صاب جمال درویش را نزد خود خواند و گفت اینک که بر من عاشق شدی دو راه در پیش داری یا در راه عشق ترک سر بگویی یا این شهر و دیار را ترک کنی.
درویش که هنوز آتش دلش از عشق مشتعل نگشته بود راه دوم را بر گزید و از شهر خارج شد در این بین شاه دستور داد سر از تن عاشق جدا سازند . وزیر شاه پرسید: این چه حکم است که سر از تن بیگناهی جدا سازی؟
شاه گفت: او در عشق دعوی دروغ داشت اگر به راستی عاشق میشد باید در راه عشقش از جان میگذشت سر او بریدم تا دیگر کسی در عشق ما دعوی دروغ نکند. و اگر او در راه عشق ما از جان میگذشت من هم تمام مملکت را فدای او میکردم.
ترک جان و ترک مال و ترک سر هست در این راه اول ای پسر