این شعر کاندیدای شعر برگزیده سال 2005 شده.
توسط یک بچه آفریقایی نوشته شده و استدلال شگفت انگیزی داره :
وقتی به دنیا میام، سیاهم، وقتی بزرگ میشم، سیاهم،
وقتی میرم زیر آفتاب، سیاهم، وقتی می ترسم، سیاهم،
وقتی مریض میشم، سیاهم، وقتی می میرم، هنوزم سیاهم...
و تو، آدم سفید،
وقتی به دنیا میای، صورتی ای، وقتی بزرگ میشی، سفیدی،
وقتی میری زیر آفتاب، قرمزی، وقتی سردت میشه، آبی ای،
وقتی می ترسی، زردی، وقتی مریض میشی، سبزی،
و وقتی می میری، خاکستری ای...
و تو به من میگی رنگین پوست ؟؟؟.........
عالی بود.
salam kheili ziba bod va dar eyne hal por mani va tasir gozar
خیلی عالی بود لذت بردم هم دلم گرفت و هم خوشحال شم
سلام
دوست عزیز نمی دونم کی این پیام رو میخونی
هر چند زمان اهمیت زیادی نداره
مطالب بسیار زیبا و پر جذبه بود
با آرزوی بهترین ها
vesta@