پاییز

در من

درختی پیر

از پاییز می ترسد ...

باران پاییزی

چرا بی‌قراری؟ چرا درهمی؟
چرا داغ‌داری؟ خرابی؟ بمی؟!

مگر سرنوشت منی اینقدَر
غم‌انگیز و پیچیده و مبهمی؟

مرا دوست داری ولی تا کجا؟
مرا تا کجا «دوستت‌دارم‌»ی؟

نه با تو دلم خوش، نه بی تو دلم…
جهنم-بهشتی؟ نه! شادی-غمی

تو هم مثل باران که نفرین شده‌ست
بیایی زیادی، نیایی کمی

جهان، ابر خاموش و بی‌حاصلی‌ست
بگو باز باران! بگو نم‌نمی……

مژگان عباسلو

+ این عکسو انتخاب کردم چون امروز اتفاقی دقیقا همینجا بودم،

اصفهان...

تو از چشمای خوش رنگ زنای شهر بیزاری

بزن خالی شه این عقده بزن آره.....تو حق داری

تصادف

تصادف شد، چون من ساده بودم و راننده، او ماشین بود و پیچیده...

بهشت

از بهشتی که تو گفتی خبری نیست که نیست

می روم سر بگذارم به بیابان خودم...