صبح روزی پشت در می آید و من نیستم...
پ ن : روزی که اینجا مطلب جدید نمی بینید نپرسید چرا؟ بدونید که حالم خیلی خوبه که این طرفا نمیام, راستش رو بخواید اینجا یه جورایی کوچه دلتنگی هامه که هر باری دیوارش رو خط خطی میکنم تا آروم شم...
+ اصلا کاش هیچکس گذرش اینورا نیوفته
|