مثل آهو می کشد گردن ولی رم می کند

با رمـــــیدنهای خــــود از عمر من کم کند

                                                                   می نهد بر شتانه های خسته ام بار نگاه
                                                                    بار سنگینی که پشت کوه را خم می کند

گرچه می ریزد شراب از چشم های مست او
کاسه صــــــبر مـــــرا لـــــبریز از غم می کند

                                                                   با رقیبان می نشــــیند بـــاده نوشی می کند
                                                                   چون مرا می بیند از غم چهره در هم می کند

بس که دور از چشم هایش سوگواری کرده ام
هر که می بیند مـــرا یــــــاد از محرم می کند

                                                                   آن که اســــــباب غـــــم ما را فراهم می کند