چه رسم جالبی است... محبتت را می گذارند پای احتیاجت، صداقتت را می گذارند پای سادگی ات، سکوتت را می گذارند پای نفهمی ات، نگرانی ات را می گذارند پای تنهایی ات و وفاداریت را پای بی کسی ات... آنقدر تکرار می کنند که خودت هم باورت می شود که تنها،بی کس و محتاجی... ""همه ی نوشته هات زیبان..""لینکت میکنم
faghat mikhastam rohie bedam
لعنت به همه قانون های دنیا
که در آن شکستنِ دل...
پیگردِ قانونی نـَدارد
سلام عزیزم..وبت و دوست داشتم.به منم یر بزن
خیلییییییییییییییییییی ماااااااااااااچ باحال بود ممنون
واسه ما که در خونمون هر کی زد گرگ بود شما رو نمی دونم
چرا انقدر غمگین مینویسید ؟ ادم دلش میگیره
che ziiade gorg
energy manfi inja kheili ziad shode mr Reza
خونه ما که اصلا در نداره!!!
کاش...
میشه یه سر بزنی به وبلاگم و نظرتو بگی
خوشحال میشم
سلام وبت خوب بود اگه وقت داشتی یه سر بزن.
سلام دادا بچه ها راست میگن ! ۱ خرده از غم نوشته هات بکاهون!!با تشکر !!!!!!!!!!!
رضا کلی وبلاگ دیدم اما وبلاگ تو تکه.
اونایی که می گن از شادی بنویس آخه شادی که نیست از چی بنویسم. از غم باید نوشت که لعنتی ترکمون نمی کنه.
ببخشیداااااا
آدرس خونتون کجاس؟؟؟؟؟؟
نبودنت وزن دارد
تهی اما سنگین...
چه رسم جالبی است...
محبتت را می گذارند پای احتیاجت،
صداقتت را می گذارند پای سادگی ات،
سکوتت را می گذارند پای نفهمی ات،
نگرانی ات را می گذارند پای تنهایی ات
و وفاداریت را پای بی کسی ات...
آنقدر تکرار می کنند که خودت هم باورت می شود که
تنها،بی کس و محتاجی...
""همه ی نوشته هات زیبان..""لینکت میکنم
خیلی عالی بود مرسی
واقعا نمی زنن